پارچه پنبه‌ای طبیعی بافته شده مشکی، عمده فروشی پارچه پنبه‌ای برای ساخت کیف زنانه

روش‌های تولید چرم طبیعی

۱. خیساندن: چرم را در یک ظرف استوانه‌ای خیس کنید تا رطوبت از دست رفته در طول فرآیند اولیه نمک‌سود کردن را دوباره به دست آورید.
۲. آهک‌پاشی: اولین قدم برای کندن خز و نمایان کردن چرم.
۳. تراشیدن چربی: یک مرحله مکانیکی برای از بین بردن چربی باقیمانده زیر پوست برای جلوگیری از واکنش‌های شیمیایی بعدی در چرم و ایجاد بوی ترش.
۴. پوست را ببرید: اپیدرم را به دو یا چند لایه تقسیم کنید. لایه بالایی می‌تواند به چرم «کامل» تبدیل شود.
۵. اسیدشویی: یک مرحله شیمیایی که آهک را حذف کرده و منافذ «سطح دانه» را باز می‌کند.
۶. دباغی: فرآیند تجزیه آلی قشر را متوقف کنید تا پایداری شیمیایی و بیولوژیکی حاصل شود.
۷. غربالگری: بهترین چرم را برای چرم کیانسین انتخاب کنید.
۸. اصلاح: ضخامت پوست را از طریق مراحلی در یک دستگاه غلتکی مجهز به تیغه‌های مارپیچی تعیین کنید.
۹. ریتانینگ: ظاهر نهایی چرم را تعیین می‌کند: حس، بافت، تراکم و دانه‌بندی.
۱۰. رنگرزی: برای رنگرزی از رنگ استفاده کنید و آن را به طور یکنواخت روی تمام ضخامت بمالید.
۱۱. پر کردن: لایه پوست را روان می‌کند تا خاصیت ارتجاعی، نرمی و مقاومت در برابر کشش بهتری داشته باشد.
۱۲. خشک کردن: رطوبت را از بین ببرید: پوست را به صورت صاف روی صفحه پیش گرم کننده قرار دهید.
۱۳. خشک شدن در هوا: خشک شدن در هوا به روش طبیعی باعث نرمی چرم می‌شود.
۱۴. نرم کردن و مرطوب کردن: الیاف را نرم و مرطوب کنید و حس چرم را بیشتر نرم کنید.
۱۵. پر کردن: نرم، مرطوب و بهبود دهنده «حس» چرم.
۱۶. پرداخت دستی: ویژگی‌های ظریف و درخشان را بهبود می‌بخشد که در اصطلاح دباغی به آن «هزار امتیاز» می‌گویند.
۱۷. هرس: قسمت‌های غیرقابل استفاده را دور بریزید.
۱۸. پرداخت نهایی: توانایی چرم در مقاومت در برابر اصطکاک، رنگ‌پریدگی و لکه‌ها را تعیین می‌کند.
۱۹. اتوکاری و برجسته‌کاری: این دو روش برای یکنواخت‌تر کردن «بافت» چرم است.
۲۰. اندازه‌گیری: قشر مغز به صورت الکترونیکی اندازه‌گیری می‌شود تا اندازه آن مشخص شود.